تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم چایخانه‌های حرم رضوی؛ روایت ۲۰۰ خادم و هزاران فنجان چای برای زائران دروغ جدید معاندین درباره زیارتنامه برای رهبر انقلاب در حرم مطهر امام رضا(ع) مشهد میزبان کنگره بین المللی شعر پیامبر رحمت(ص) دارالشفای امام رضا (ع)، قدیمی‌ترین مرکز درمانی مشهد | وجود ۶۹ نسخه خطی از آثار زکریای رازی در مرکز اسناد آستان قدس رضوی آرزوی شهادتی که امام‌رضا(ع) پای آن را امضا کرد تاریخ دقیق آغاز امامت امام زمان (عج) در تقویم شمسی و قمری کنگره رهبران ادیان جهانی و سنتی برگزار می‌شود وزیر آموزش و پرورش: طرح «مسجد، مدرسه دوم» اجرا شد بررسی نقش شیعه در تاریخ تمدن اسلام حرم امامین عسکریین علیهم‌السلام سیاهپوش شد + فیلم رئیس دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی با امیر جماعت اسلامی پاکستان دیدار کرد همایش همدلی؛ پیوندی برای خدمت، مدرسه‌سازی و دستگیری از نیازمندان بهار حیات و زندگی بحارالانوار علامه مجلسی؛ دایره‌المعارفی بی‌نظیر از معارف شیعه
سرخط خبرها

کردستانی که من می‌شناسم

  • کد خبر: ۱۳۸۲۷۷
  • ۱۴ آذر ۱۴۰۱ - ۱۳:۲۳
کردستانی که من می‌شناسم
دل دادگی مردمان دیار کردستان نسبت به ساحت قدسی حضرات معصومین (علیهم السلام) به ویژه وجود مبارک امام رضا (ع) بسیار دیدنی بود.

سفر‌های تبلیغی، یکی از جذاب‌ترین و درعین حال مردمی‌ترین بخش‌های زندگی یک طلبه است.

توفیق داشته ام که چندین سال با پرچم نورانی حضرت رضا (ع) در ایام دهه کرامت به استان‌های مختلف کشور سفر کنم و از نزدیک شاهد عشق بازی مردمان این دیار با وجود نازنین پیشوای هشتم باشم.

یکی از این سفرها، سفری بود به کردستان که بسیار به یادماندنی شد و خاطره آن سفر همچنان در خاطرم باقی مانده است.

دل دادگی مردمان این دیار نسبت به ساحت قدسی حضرات معصومین (علیهم السلام) به ویژه وجود مبارک امام رضا (ع) بسیار دیدنی بود.

در میان خاطرات فراوان آن سفر، خاطره زیر نشان دهنده عمق علاقه و ارادت مردمان این دیار به ساحت اهل بیت (علیهم السلام) و حرم جمهوری اسلامی است.

قرار بود میهمان مادر شهیدی باشیم. وارد منزل که شدیم، تعداد زیادی از افراد، منتظر پرچم حرم امام رضا (ع) بودند. به منزل که وارد شدیم، درست پشت پرچم، روی صندلی نشستم. تعداد زیادی از میهمان‌ها و میزبانان دورتادور اتاق نشسته بودند.

در اواسط برنامه، یکی از برادران عزیز کُرد را مشاهده کردم که با همان لباس دوست داشتنی شان، آرام وارد اتاق شد و بدون توجه به کسی، خودش را به پرچم رساند؛ دو زانو زد و سرش را روی پرچم گذاشت.

من کاملا مشرف به او بودم و قطرات درشت اشکی را که از صورتش بر پرچم می‌چکید، می‌دیدم. آن قدر دیدن این صحنه برایم باشکوه و لذت بخش بود که اشک بر پهنای صورت من نیز سرازیر شد!
وقتی صحبت‌ها و برنامه ما تمام شد، چند دعا کردم و خواستیم منزل را ترک کنیم.

دیدم این مرد کُرد بلند شد و به سمت من آمد و تا به من نزدیک شد، تصور غلطی در ذهنم شکل گرفت. با خودم گفتم الان می‌خواهد از نیازمندی‌ها و احتیاجات خودش بگوید و از من به عنوان کسی که با پرچم امام رضا (ع) آمده ام، کمک بخواهد!

مرد کُرد رو کرد به من و گفت: «در این مجلس فراموش کردی برای رهبر معظم انقلاب دعا کنی؛ اما هرکجا رفتی،  این دعا را فراموش نکن!» با شنیدن این جمله اش، به خودم افتخار کردم که در سرزمینی زندگی می‌کنم و در میان مردمانی نفس می‌کشم که خون گرم و ولایت مدار هستند.

مردم عزیز کشورمان در همه اقصی نقاط این مرزوبوم اعم از هر قشر و مذهب و قومیتی، با همه سختی‌ها پای آرمان‌های انقلاب اسلامی ایستاده اند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->